Nochtans zal ik juichen

Beschrijving
In dit boek heeft Antoine Bodar een keuze bijeengebracht van vierjaren kolommen schrijven in Trouw, Katholiek Nieuwsbladen elders. Van de te berde gebrachte onderwerpen zijn sommige meer ter beschouwing, andere meer ter bespreking. Enerzijds beschouwingen over kunst en literatuur en godsdienst, soms in de vorm van dagboekbrieven en reisverslagen. Anderzijds besprekingen, ontstaan uit gebeurtenissen tussen 1994 en 1998, die kunnen bijdragen aan openbaar debat. Zo is tevens een en ander uit de jongste geschiedenis bekeken en beschreven, zij het met de ogen en met de pen van een enkele tijdgenoot. Hoewel elk stuk op zichzelf staat, is de volgorde geenszins willekeurig, ook al is die eerder associatief dan logisch.

Recensie(s)
NBD|Biblion recensie
Een boek van Antoine Bodar behoeft nauwelijks aanbeveling. Hij is bekend van zijn optreden voor de televisie en van de boeken die hij eerder schreef. Hij toonde zich steeds een scherpzinnig denker die vooral het rooms-katholiek erfgoed verdedigt en de waarde ervan benadrukt. Zo ook in dit boek waarin columns in onder andere Trouw en Katholiek Nieuwsblad van vier jaar vergaard zijn. Hij reageert daarin vaak op actuele gebeurtenissen of geeft zijn indrukken weer van persoonlijke ervaringen. Dat hij daarbij kritisch aankijkt tegen huidige ontwikkelingen, vooral binnen de katholieke kerk, blijkt onder andere uit de titel. Die is ontleend aan de profeet Habakuk die juicht en God looft ondanks het feit dat de oogst mislukt is of andere onheil plaatsvindt. Zo wijst hij met name op een toenemende vervlakking en verloedering, maar hij laat ook zien dat er ontwikkelingen in het religieuze denken zijn die hoop geven. Het liefst zou hij zien dat ook binnen de katholieke kerk plaatsvonden. Vanwege de bekendheid van de auteur zal ook dit boek veel lezers trekken. Uiteraard zullen die vooral in het katholieke kamp te vinden zijn.
(Biblion recensie, Dr. H.Chr. van Bemmel)